Gisteren wandelde ik met vriendin Maaike in het bos. Het was al bijna donker en toen we een wild zwijn dachten te zien, waren we ook weer heel rap thuis.

 

Met haar heb ik altijd mooie gesprekken. Gesprekken die voeden, waar ik energie van krijg. Mensen onderschatten vaak hun sociale honger. Net als ik het voorgaande jaar. Daar kom ik zo even op terug.

 

Maaike zei dat het haar opviel dat ik in mijn podcast heel eerlijk en open ben over mijn eigen proces maar meestal wel met een oplossing kom. Delen dat ik het even niet weet, dat is vaak lastig voor therapeuten en coaches. (Maaike is zelf ook coach en acupuncturist.) Ze noemde dat heel mooi: ‘Je therapeutenjasje aandoen.’

 

Het niet weten, is lastig voor mij. Dat heeft te maken met een norm die ik voor mezelf heb maar ook met de overtuiging dat ik het allemaal hoor te weten. Ik ben immers coach.

 

Maar toch is er heel veel wat me nog niet goed lukt. Waarin ik het moeilijk vind balans te vinden. Bijvoorbeeld tussen mijn persoonlijkheidskant die rust en structuur nodig heeft en mijn creatieve kant die barst van de ideeeën en met hulp met mijn innerlijke Pusher vol gas vooruit wil blijven gaan. Actie, actie, actie. En vaak ook chaos… Want een creatief brein kan zonder leiding ook een chaotisch brein worden. En dat terwijl ik ook een autistische kant in me heb die natuurlijk soms horendol van die drukte in mijn hoofd en gedrag wordt.

 

Misschien herken jij dit ook wel. Ik heb de neiging voor het MAXIMALE te willen gaan in plaats van het OPTIMALE. Die eerste variant: vol gas gaan zorgt vaak voor pieken maar ook langere hersteltijd. Inspanning en ontspanning zijn totaal uit balans. Op tijd rust inlassen en even uit je hoofd komen, is belangrijk om je energieniveau stabiel te houden. Veel klanten noemen dit ook als valkuil.

 

Daarnaast ben ik erachter gekomen dat ik niet alleen hoogsensitief ben maar ook hoogbegaafd. Ik leur niet graag met dit label omdat het beeld van hoogbegaafden vaak niet klopt met wat het werkelijk is. Ja, het is een meer dan gemiddeld intelligentieniveau maar het is vooral HOE je hersenen werken. Er zijn veel meer hersencellen- en gebieden (vaak tegelijkertijd) actief. Je denkprocessen zijn anders. En dat klinkt leuk want natuurlijk heeft dat een hoop voordelen maar ook kan het enorm uitputtend zijn. Mijn hoofd staat nooit stil. Ik kan me alleen goed concentreren als ik sterk gemotiveerd ben, het onderwerp me heel erg aanspreekt en de kennis op een interessante wijze wordt aangereikt.

 

Tijdens Netflixseries ben ik bijvoorbeeld 95% van de tijd totaal afgeleid. Ik word door zoveel dingen getriggerd en dan gaan mijn gedachten alle kanten op. Er zijn een paar series die me zo boeien dat ik met mijn aandacht erbij kan blijven.

 

Ook die sociale en mentale honger… Ik hou van diepgang in gesprekken. Ik voel me hopeloos verloren op verjaardagen waar het over koetjes en kalfjes gaat en over mensen die ik helemaal niet ken. Ik leef helemaal op als het écht ergens over gaat – wat dat ook mag zijn want dat is persoonlijk. Dan voelt het alsof ik een energieboost krijg en dan voel ik me intens verbonden. En het grappige is dat veel van mijn klanten datzelfde tekort voelen in hun dagelijks leven. Daar ga ik nog eens een aparte podcast over opnemen.

 

Weten hoe het werkt bij jou, of je nu hoogsensitief, hoogbegaafd, introvert of extravert bent, kan je zoveel geven. Je weet dan wat je echt nodig hebt.

 

Ik schrijf dit overigens niet voor niets op, want veel van mijn klanten hebben een creatief brein, zijn hoogbegaafd en/of voelen ook die honger naar kennis en echte verbinding.

 

De nadelen ervan heb ik in 2020 zeker ervaren. Als je de hele dag ideeën hebt, getriggerd wordt en kansen ziet, dan kun je daar steeds op inspringen met als gevolg dat je veel start maar weinig afmaakt. Je jaagt eigenlijk het kortstondige geluk achterna. Instant voldoening. Terwijl grote dingen afmaken, focus en echt verschil maken vaak voor veel meer voldoening zorgt.

 

Ook liet ik me verleiden om vanuit verkeerde drijfveren (voor mij) bezig te zijn met mijn academy. Ik keek teveel naar buiten, hoe anderen het deden terwijl ik op mijn best ben als ik pionier en de dingen op mijn eigen manier doe. Zo kun je zien hoe dun de lijn is tussen doen wat werkelijk bij je past en een (sociale of maatschappelijke) norm volgen.

 

Daarom wordt 2020 voor mij het jaar van de eenvoud. Goed nadenken wat ik precies wil en waarom ik het dan wil. Hoe ik dat doe en welke tools ik daarvoor gebruik, ga ik de komende tijd met je delen in de hoop dat ik jou daarmee ook kan helpen. Dat zal een combinatie zijn van gratis tools en oefeningen en betaalde content.

 

Afgelopen dagen ben ik bezig geweest met het onderzoek om te achterhalen wat mijn niet effectieve gedrag is en wat daarvan de functie en beloning is. Want reken er maar op dat elk gedragspatroon er niet voor niets is. Ook al is het niet effectief! Het levert je iets op! Daarom is het vaak ook zo hardnekkig. Dit onderzoek leverde me al veel op.Wil jij hier ook mee aan de slag? Dat kan met deze oefening.

 

En jij? Waar liep jij tegenaan in 2020 en wat wil jij anders in 2021?